Category: เรื่องสั้น/บทกวี

Share List ในตอนที่ฉันออกจากอ้อมอกฉันยังจำได้ว่าฉันคือใคร สุดารัตน์ ภาวะโคตร นักศึกษาชั้นปีที่ 4 คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี   ในช่วงชีวิตของทุกคนย่อมมีการเปลี่ยนแปลงไปเสมอ และความคิดถึงก็ทำให้ฉันระลึกเสมอว่าฉันมาจากที่ใด สี่ปีก่อนฉันยังเป็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งแม้จะใช้คำนำหน้าว่านางสาว แต่ฉันยังเป็นเด็กน้อยที่วิ่งเล่นตามท้องทุ่งนา เป็นเด็กวัยรุ่นที่ยังคงหลงรักความเป็นอีสานแบบชนบทมากกว่าตึกราบ้านช่องหรือรถที่วิ่งไปมาในเมือง ทุกวันหยุดฉันนอกจากท้องทุ่งแล้วฉันไม่อยากไปที่ใด เพราะมันเป็นที่เดียวที่ทำให้ฉันมีความรู้สึกว่าฉันกำลังอยู่บนสวรรค์ แม้มันจะไม่ใช่สวรรค์ที่นางฟ้าเขาอยู่กัน แต่สำหรับฉันท้องนานั้นมันคือสวรรค์บนดินที่ฉันปรารถนา แต่ภาพเหล่านั้นก็หายไป วันเวลาพาฉันเข้าสู้การเรียนในที่ใหม่ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี คือบ้านหลังใหม่ของฉัน คณะรัฐศาสตร์สอนให้เรียนรู้วิถีชีวิตของประชาชน และเปิดโอกาสให้นักศึกษาลงพื้นที่ต่างๆ เพื่อที่จะเอามาประกอบการเรียน ทั้งวิถีชีวิตของชาวบ้าน การทำงานของรัฐ หรือแม้แต่กิจกรรมที่คณะจัดก็จะถูกเชื่อมโยงให้ลงพื้นที่อยู่เสมอๆ ซึ่งฉันได้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้มากมาย แม้จะมาศึกษาหาความรู้ ฉันก็ต้องเจอกับปัญหาต่างๆ และฉันก็มักจะคิดถึงครอบครัว อยากกลับบ้าน ไปหาคนที่เรารัก ซึ่งมันทำได้ยาก ระยะทางจากอุบลราชธานีถึงขอนแก่น มันยาวไกลและใช้เวลายาวในการเดินทาง แต่สิ่งที่ฉันทำคือการขี่รถออกไปเที่ยวเล่น วัดสุปัฎวนารามที่ที่ฉันไปบ่อยๆ ซึ่งบรรยากาศยามเย็นมันทำให้ฉันลืมปัญหาไปได้บ้าง เพราะฉันจะเอาจิตใจไปผูกกับลำน้ำมูลและแสงแดดของพระอาทิตย์ที่ระยิบระยับบนพื้นผิวน้ำ และวิถีชีวิตของชาวบ้าน พวกเขาเป็นชาวประมง ทุกครั้งที่มองฉันมักจะนึกถึงภาพในตอนเด็กๆ เสมอ ฉันรู้ว่าการเรียนรู้มันทำให้ระลึกถึงที่ที่ฉันจากมา ความห่างไกลจากอ้อมอกของคนที่รัก มันกัดกร่อนพลังใจ และปัญหาต่างๆ ก็ทำลายกำลังใจอยู่เรื่อยๆ ในทางกลับกันทุกครั้งที่เผชิญปัญหาต่างๆ มันตอบแทนเราด้วยความเข้มแข็ง ความคิดถึงกลับสอนให้ฉันเห็นคุณค่าบางอย่าง และการเรียนรู้ก็ย้ำเตือนไม่ให้ลืมว่าฉันเป็นใคร […]